Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Αγκαλιά - Το μεγαλείο της στενής γνωριμίας, της κοινωνικής επαφής ξεκινά από την πρώτη αγκαλιά που αποτελεί το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη του πρώτου στενού δεσμού.


Με το άρμα της ζωής, ξεκινάμε ένα ταξίδι μεταφερόμενοι σε ένα μέρος όπου αισθανόμαστε απόλυτα προστατευμένοι, απόλυτα ασφαλείς και μια γλυκιά ζεστασιά μας περιβάλει και μας ηρεμεί μέχρι τη στιγμή που ετοιμαζόμαστε για δράση και κίνηση. Η ένταση τους βαθμιαία αυξάνεται όλο και περισσότερο για να αναδυθούμε στον εξωτερικό κόσμο και να ανοίξουμε την πόρτα της ζωής. Πρώτο εξέρχεται το κεφάλι , το οποίο σταδιακά περιτυλίγεται από μια φωτεινή λάμψη, με την οποία περιλούζεται ,στη συνέχεια, ολόκληρό το σώμα. Έπειτα, παίρνουμε την πρώτη μας ανάσα ζωής, που την ακολουθεί το πρώτο κλάμα και ύστερα αφηνόμαστε σε ένα μέρος όπου αισθανόμαστε χαλάρωση και ζεστασιά σε όλο μας το σώμα , νιώθουμε αγάπη και o ρυθμός της ύπαρξης μας εναρμονίζεται με εκείνο της μητέρας, καθώς βιώνουμε την πρώτη αγκαλιά της ζωής μας.

Στην αγκάλη της μητέρας, της νοσοκόμας ή της παραμάνας έχουμε όλοι ζήσει ευτυχισμένα και η τρυφερή αίσθηση που βιώσαμε ενστικτωδώς είναι για πάντα κοντά μας, καθώς αντέχει στο χρόνο και παραμένει καταγεγραμμένη στη συναισθηματική μας μνήμη, για να την αναβιώνουμε σε όλο το ταξίδι της ζωής.

Στα πρώτα λεπτά της ζωής μας που είναι πολύ το λίγο, επικοινωνούμε με τη γλώσσα του σώματος , προσλαμβάνουμε με τις αισθήσεις όλες τις παραστάσεις, βιώνουμε νοερές εικόνες και διδασκόμαστε κάτι ολοκαίνουργιο για τον κόσμο, δηλαδή την εμπειρία της επαφής. Μια ολοκαίνουργια διάσταση της ζωής, την οποία είμαστε γεννητικά προγραμματισμένοι να αναζητήσουμε και επομένως να δημιουργήσουμε κοινωνικές σχέσεις. Σύμφωνα με τα πορίσματα πειραμάτων ως βρέφη δημιουργούμε στους άλλους την ακατανίκητη επιθυμία να μας χαμογελάσουν, να μας αγγίξουν, να μας περιποιηθούν. Η εμφάνιση μας , με το μεγάλο κεφάλι σε σχέση με το υπόλοιπο μικροσκοπικό μέγεθος, το μέτωπο που προεξέχει, τα μεγάλα ανοιχτά μάτια που δείχνουν καθαρά τη διαστολή της κόρης του οφθαλμού, τα πολύ μικρά ποδαράκια και χεράκια ,χωρίς συνειδητή επίγνωση καλεί τους άλλους για επαφή, για σχέση. Επίσης, ήδη από τις πρώτες ώρες ως νεογέννητα έχουμε κατανοήσει αρχές και κανόνες των ανθρώπινων σχέσεων, δείχνοντας και στρέφοντας το βλέμμα σε ανθρώπους, γέρνοντας το σώμα μπροστά, απλώνοντας τα χέρια και τα πόδια. Το μεγαλείο της στενής γνωριμίας, της κοινωνικής επαφής ξεκινά από την πρώτη αγκαλιά που αποτελεί το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη του πρώτου στενού δεσμού.

Η διάσταση της αγκαλιάς ως η πρωταρχική έκφραση σχέσης αποκαλύπτει τη ζωτικής σημασίας αναγκαιότητα για διαπροσωπικές σχέσεις, ώστε να επιτευχτεί ο σκοπός της ζωής, αρχικά με την έννοια της επιβίωσης και στη συνέχεια προσθέτοντας αυτή της διαιώνισης αλλά και της απόδοσης νοήματος σε ό,τι κάνουμε. Αν φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς άλλους ανθρώπους ίσως αναλογιστούμε τη σπουδαιότητα της ύπαρξης του άλλου και της σπουδαιότητα της αλληλεπίδρασης μαζί του. Ακόμη, μας επιτρέπει να κατανοήσουμε ότι οι σχέσεις δεν είναι ο προορισμός ή το τέρμα στη διαδρομή της ζωής αλλά πρωτίστως αφετηρία. Πέρα των σημαντικών τούτων, μας δίνει την ευκαιρία να σταθούμε στο θέμα της αγκαλιάς και να αναρωτηθούμε για το ρόλο και την αξία που έχει στη ζωή μας.

Αναμφίβολα, το άγγιγμα αποτελεί σημαντικό συστατικό στη δημιουργία στενού δεσμού μεταξύ δυο ατόμων και αυτό διότι συνδέεται με τον κόσμο των συναισθημάτων και των συγκινήσεων. Προσφέροντας ή απολαμβάνοντας μια αγκαλιά αναπαράγονται τα πρώτα συναισθήματα αγάπης, τρυφερότητας, ζεστασιάς και προστασίας που συναισθηματικά βιώσαμε στην πρώτη αγκαλιά της μητέρας και παράλληλα αποτελεί σημάδι για ομαλή ανάπτυξη των στενών επαφών, οι οποίες είναι συνδεδεμένες με τον πυρήνα της ύπαρξης μας. Για το βρέφος, για το παιδί η αγκαλιά είναι απαραίτητη εμπειρία για τη δημιουργία πρωταρχικού δεσμού και τη κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη του. Παράλληλα, οι ενήλικές βιώνοντας την εμπειρία της αγκαλιάς αφ’ ενός αποκτάμε επαφή με ένα βαθύ κομμάτι της ψυχής μας, φροντίζοντας με αυτό τον τρόπο το εσωτερικό μας παιδί και αφ’ ετέρου ερχόμαστε κοντά με τους άλλους. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με έρευνες σχετικά με την αγκαλιά (συν τοις άλλοις με λουτρινα αρκουδάκια, ειδικές κούκλες και κατοικίδια) έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται με ευεργετικά αποτελέσματα στον εγκέφαλο αλλά και μείωση άγχους σε θύματα καρδιακών νοσημάτων.

Η αγκαλιά μας είναι διαθέσιμη και ανοιχτή για τους άλλους? Πόσο συχνά και με πόση ευκολία προσφέρουμε την αγκαλιά μας?

Η αγκαλιά βρίσκεται σε συνάρτηση με τη σχέση, ως εκ τούτου δυσκολία στη σχέση συνεπάγεται δυσκολία στην αγκαλιά και το αντίθετο. Σε εποχές που οι διαπροσωπικές φθίνουν, οι στενές σχέσεις είναι απόμακρες τότε η προσφορά αγκαλιάς θα συναντά εμπόδια. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ίσως μας βοηθούσε να θυμόμαστε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις κρύβουν πάντα δυσκολίες και προβλήματα , αλλά επειδή η ζωή δεν έχει νόημα χωρίς αυτά τα προβλήματα , ο πλούτος και η εμπειρία που προκύπτει από μια σχέση αντισταθμίζει τα βάσανα και τις ταλαιπωρίες οπότε αξίζει να προσπαθήσουμε ή να μάθουμε να προσφέρουμε την αγκαλιά μας. Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως πρώτα χρειαστεί να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας ή να συγχωρέσουμε αυτούς που πιστεύουμε ότι μας έβλαψαν ή είναι υπαίτιοι για κάποιο πρόβλημα μας ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε ότι Προσφέρουμε ένα πολύτιμο δώρο στον εαυτό μας, όταν η αγκαλιά μας είναι ανοιχτή για τους άλλους.

Τέλος, συχνά οι στόχοι που έχουν πολλοί από εμάς είναι να κερδίσουν ή να διατηρήσουν μια ανώτερη θέση στο κοινωνικό γίγνεσθαι μέσα από την οικονομική υπεροχή αδιαφορώντας για ουσιαστικές σχέσεις καθώς πιστεύουν ότι η προσωπική τους αξία προσδιορίζεται από την οικονομική τους ισχύ. Ίσως θα ήταν μια πρόκληση για τους περισσότερους από εμάς να προτιμήσουμε, να επενδύσουμε στις ανθρώπινες σχέσεις και σε δεσμούς που βασίζονται σε πηγαία αισθήματα, και αυθόρμητες ψυχικές παρορμήσεις. Η προσφορά ενός ακριβού δώρου δεν αποτελεί καθρέπτη ενός ακριβού εγώ αντίθετα η προσφορά μια αληθινής αγκαλιάς αποτελεί αντανάκλαση ενός αληθινού εγώ.



Το κίνημα ''Δωρεάν Αγγαλιά'' (free hug)
Στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο, κόσμος πηγαινοέρχεται βιαστικά. Αλλοι σχολάνε απ' τις δουλειές τους, άλλοι σουλατσάρουν κάτω απ' τον μεσημεριανό ήλιο. Ολοι πέφτουν πάνω σε κάποιον από τους «διαδηλωτές» που ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά του. Ορισμένοι προσπερνούν σοκαρισμένοι. Οι περισσότεροι απλώνουν και τα δικά τους χέρια και αγκαλιάζουν τον άγνωστο, ξεσπώντας σε γέλια. «Ποιος δεν χρειάζεται, ειδικά σήμερα, μια αγκαλιά;», λέει εύθυμα ένας νεαρός άντρας. «Αλλωστε, είναι δωρεάν και... ευεργετική!».
«Παρατηρώ ότι κάθε φορά που αγκαλιάζω κάποιον άγνωστο, ένα χαμόγελο αποτυπώνεται στο πρόσωπό μου», δηλώνει η Ελένη Σκρέκου, που μαζί με φίλους και μέλη της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Χαρούμενος Πλανήτης» (www. joyfulplanet.org), στο πλαίσιο της παγκόσμιας καμπάνιας «Free Hugs», ξεκίνησαν να βγαίνουν στον δρόμο και να... αγκαλιάζονται! Η συγκεκριμένη καμπάνια («Free Hugs» - «Δωρεάν Αγκαλιές») είναι ένα ολόκληρο κίνημα στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι που προσφέρουν δωρεάν αγκαλιές σε αγνώστους στον δρόμο και που ξεκίνησε το 2004 ένας Αυστραλός με το ψευδώνυμο «Juan Mann».
Η καλοσύνη των ξένων
Ο Mann, κάτοικος Λονδίνου, έπειτα από μια σειρά δυσάρεστων γεγονότων που του συνέβησαν, επέστρεψε στη χώρα του. Στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ αντίκρισε την αίθουσα αφίξεων γεμάτη αγκαλιές και χαμόγελα από συγγενείς και φίλους των συνεπιβατών του. «Κανένας δεν περίμενε εμένα. Ετσι, έφτιαξα ένα πλακάτ, έγραψα το μήνυμά μου και κάθισα έξω απ' το πιο πολυσύχναστο σημείο της πόλης. Για 15 λεπτά κανείς δεν σταματούσε. Πρώτη ανταποκρίθηκε μια κυρία που με κατανόηση μου εξομολογήθηκε ότι εκείνο το πρωί είχε "χάσει" τον σκύλο της». Οι αγκαλιές αποσκοπούν στο να κάνουν τον κόσμο να αισθανθεί όμορφα και εφαρμόζονται ως μια απλή απόδειξη αλτρουισμού.
«Ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό και σκοπεύουμε να οργανώνουμε συχνά τέτοιες εκδηλώσεις», λέει η Ελένη. Πώς αντιδρούν, όμως, οι έτεροι μέτοχοι της αγκαλιάς, οι περαστικοί; «Στην πλειονότητά τους είναι θετικοί. Κάποιοι "παγώνουν", ελάχιστοι λένε "όχι". Οι μικρότεροι ηλικιακά είναι οι πιο άνετοι. Αυτό που θέλουμε να δείξουμε είναι ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τον συνάνθρωπο. Στο κάτω κάτω, σ' έναν άγνωστο μπορείς ν' αφεθείς. Και να ποντάρεις στην αγάπη του», συμπληρώνει.
Το κίνημα «Δωρεάν Αγκαλιές» έγινε γνωστό σε παγκόσμια κλίμακα το 2006, όταν «ανέβηκε» ως βιντεοκλίπ στο YouTube, επενδυμένο από τη μουσική του αυστραλιανού συγκροτήματος «Sick Puppies». Μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα βίντεο, με πάνω από 50 εκατομμύρια κλικ! Από την Αυστραλία η ιδέα διαδόθηκε στην Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Φινλανδία, τη Γερμανία (με τη μεγαλύτερη συνάθροιση εναγκαλιζόμενων: 16.000 άτομα) και τη Γαλλία -διοργανώτρια εκεί υπήρξε η ίδια η κυβέρνηση που «επιστράτευσε» τις δωρεάν αγκαλιές για να μεταφέρει το μήνυμα ότι «το AIDS δεν μεταδίδεται έτσι». Σημειώνεται ότι, η Παγκόσμια Ημέρα «Δωρεάν Αγκαλιάς» γιορτάζεται, πλέον, κάθε χρόνο το πρώτο Σάββατο του Ιουλίου.

Μην διστάζετε να αγγαλιάζετε τους γύρω σας - πάντα υπάρχει μια ευχάριστη ή καλή αφορμή για να το κάνετε. Ακόμα και εάν εισπράξετε μια αμήχανη αντίδραση, να θυμάστε πως η γεμάτη αγάπη και θετικά συναισθήματα ενέργεια που μεταφέρεται από τον έναν στον άλλο, κάνει θαύματα! (white)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου